Na enkele maanden studeren en praktisch oefenen was het zover, de jachtexamens. Ik had altijd al gehoord dat dit geen makkelijke opgave zou worden, wat ook werd bevestigd bij het afleggen van de examens. Maar gelukkig, geslaagd voor alles! Ik dacht dat het moeilijkste achter de rug was, spijtig genoeg was dat niet het geval. Want na het slagen en je eerste jachtverlof aangevraagd te hebben, sta je daar dan. En wat nu? Ik kende niemand in de jacht en had dus ook geen connecties of jachtgelegenheden.
Na wat opzoeken kwam ik gelukkig uit op het jachtmentor-programma van Jagersliga. Zelf was ik nog geen lid van Jagersliga wanneer ik mijn eerst mail stuurde. Dit hield jagersliga toch niet tegen om mij een kans te geven. Na een paar dagen kreeg ik al een antwoord dat ik een mentor zou toegewezen krijgen. Diezelfde avond werd ik opgebeld door mijn toegewezen mentor. Hierna aarzelde ik niet om direct mijn lidmaatschap aan te vragen.
Het eerste telefoongesprek verliep zeer goed en direct had ik al een zeer goed gevoel. Tijdens dit gesprek legden we een afspraak vast om een week later samen iets te gaan drinken. Tussen pot en pint kon ik toen al de vragen stellen die ik reeds had voorbereid en kon ik een paar fantastische jachtverhalen aanhoren van mijn mentor. Dit maakte mij dan ook nog warmer voor de jacht. Het gesprek liep zo goed dat we het café hebben afgesloten. Bovenal ging ik naar huis met een zeer goed gevoel en een antwoord op al mijn voorbereide vragen.
De dagen en weken daaropvolgend stond mijn mentor steeds klaar om een antwoord te geven op vragen die ik hem doorstuurde of belde. Zo stond hij mij ook bij in de keuze van mijn wapen. Hiernaast gaf hij mij een paar goede tips en aandachtspunten. Tot mijn grote verbazing kreeg ik iets later ook een telefoontje, “Er is iemand, die normaal gezien dit weekend mee zou jagen, ziek geworden. Ben jij vrij?” Natuurlijk verzette ik mijn afspraken voor dat weekend en antwoordde ik direct Ja! Ik was hem zeer dankbaar voor deze eerste jachtkans.
In de aanloop naar deze jachtdag hadden we nog enkele keren contact. Dit voornamelijk om te zorgen dat ik alles mee zou hebben en goed voorbereid zou zijn. De zondag ochtend brak aan en de zenuwen groeiden. We spraken samen af aan een carpoolparking en gingen de jachtvelden tegemoet. Ook tijdens de jacht kreeg ik steeds kansen en tips van de volledige jachtgroep, wat mij een zeer goed gevoel gaf. Op geen enkel moment kreeg ik het gevoel dat ik “maar” de jongjager van de hoop was.
Als kers op de taart kon ik die dag dan ook nog 2 stukken kleinwild strekken! Het is een dag om nooit te vergeten en ik hoop ook het begin van een mooi jachtparcours.
Ik ben enorm blij dat het jachtmentor-programma van Jagersliga bestaat. Zo krijgen mensen zonder enige connecties in de jachtwereld toch een kans in deze nichewereld. Ik ben Jagersliga en mijn mentor enorm dankbaar voor deze hulp, ondersteuning en de kans die zij bieden met dit programma.
Mike D’hoore
Jagersliga lid
Ook interesse in een mentor of wil jij mentor zijn? Mail nu naar jagers@jllc.be
Comments