Zondag 9 februari, ik ben uitgenodigd bij mijn collega en vriend Clément te Loon-Plage, niet al te ver van Duinkerke, in het noorden van Frankrijk. Mijn voorlaatste jachtdagje van het seizoen; en of ik er zin in heb.
Om 9 uur staat onze jachtheer Bernard ons ter plaatse op te wachten met een heet kopje koffie. Na wat gezellig keuvelen, beginnen we aan een dagje koningsfazantenjacht. Héérlijk om de honden te zien revieren, voorstaan en apporteren.
We kammen de bramen, het riet, houtkanten en de bosjes uit wanneer Kieran plots wel heel hard aantrekt. Jawel hoor, een mooie rekel springt uit het struikgewas. Jim legt aan en met een perfect geplaatst bladschot, rolt de vos. Aangezien de rekel nog aanstalten maakt om weg te vluchten, geef ik hem een vangschot.
Zowel de jachtheer als wijzelf waren trots op deze jachtdaad. We namen foto’s, inspecteerden de rekel en brachten hem daarna terug in de natuur.
Zoals jullie waarschijnlijk wel weten, post ik na een jachtdagje wel eens graag iets op Facebook. Dit was zondag dus niet anders. Meestal krijg ik heel positieve reacties. De laatste tijd zie ik echter meer en meer reacties op foto’s waarbij een vos op het tableau ligt. Daar gaat mijn redenering van 'eet wat je schiet' ... Waarom schieten jagers dan vossen?
Jagersliga’s erelid Jens Ulrik Høgh weet dit perfect te verwoorden in Waarom jacht op vossen? Zijn vossen onschuldige diertjes?
Tot volgende maand!
Eric Franckx
Hoofdredacteur
Comments